bahar-e-mosafer
به نام او...
باباها پادشاه قلب دختراشونن
این ینی وقتی همه‌ی دنیا به یه دختر بگن که گند زده و اشتباه کرده ولی باباش بگه که دخترم دمت گرم تو درست ترین تصمیم رو گرفتی، اون دختر سرشو بلند می‌کنه و می‌گه حتما این بهترین تصمیم تو دنیاست که من گرفتم.
و واااای به اون روزی که موازنه جور دیگه‌ای چیده شده باشه و تموم دنیا به دختر بگن آفرین ولی باباش یه گوشه ایستاده باشه و زیر چشمی جوری نگاش کنه که یذره احساس کنه اشتباه رفته، اونجاست که می‌شکنه!
فروردین ماه سال ۹۸
با احساسی سرشار از شکستن
به نام او...
وقت‌هایی از زندگی‌ات به خودت خیره می‌شوی در آینه‌ی خیالت و عمیق می‌نگری تمام آنچه را که هستی... آرام و پیر !
در صندلی خودت را چپانده‌ای و بافتنی های رنگی می‌بافی بی‌آنکه بدانی برای چه کسی است و زیر لب آوازی را زمزمه می‌کنی که یکبار پیرمردی عشایری در اردوی علمی مدرسه و دیدارتان با عشایر برایت خوانده است... کَویارِم کَویار ، کَویارِم کَویار... بی‌آنکه یادت بیاید ادامه اش چیست یا معنایش چه بوده!
و باز هم به خودت می‌نگری، بغضی که سالهاست تو را زمین‌گیر کرده است و حرف‌هایی که در حنجره‌ات تار بسته‌اند...و آن غرور لگدمال شده‌ات.
شکوه ماجرا وقتی رقم می‌خورد که صورتت را در دستانت قاب می‌کنی و می‌گویی تو سزاوار این خورد شدن بودی و هستی و خواهی بود؛ و همین سرآغاز نابودی است. انسان در این لحظه از زندگی‌اش می‌میرد و حیات بشر پایان می‌یابد! این همان نقطه ایست که من آن را مرگ می‌نامم و به راستی که حیاتی درون من نمانده است........
به نام او...
حال الان من حال یک رئیس‌جمهوری است که در دوره‌ی کاری‌اش کلی خرابکاری می‌کند و نمی‌تواند بگوید که خراب کرده‌ام .
فرقمان این است که برخی رئیس‌جمهورها نیروهای کمکی دارند و کارهای آن نیروها را به نام خودشان می‌زنند و پزش را هم می‌دهند اما من فقط ادعای خالی هستم حتی نیروهای کمکی ندارم که کار آن‌ها را به نام خودم بزنم و به طور شدیداً وقیحانه‌ای هی پز می‌دهم آن هم چه پز‌هایی... /:
وی می‌فرماید: جیب خالی و پز عالی و من نمونه‌ی اصیل این مثل هستم! چه طور از این وضع ویران رها شوم نمی‌دانم ):
پ.ن: خداوندگارا نیروی قدسی چیزی بفرست ما را هم مدد کند.
به نام او...
یکی از فرزندان شهدای مدافع حرم خبر داد پیکر پدرشون داره برمی‌گرده، و من وقتی خبر رو خوندم فکر کردم آقا جانمون دارن تشریف میارن! شوکه شده بودم تا اینکه با پیامای دیگه فهمیدم جریان چیه...
نور دیده‌ی ما، عزیز ما، مولای ما، منجی جان
بیا...!
به نام او...
من نبودم انگار!
یک دهان بود و فریاد و چشم‌هایی که از سر عجز می‌بارید، بارها برای خودم درس اخلاق گذاشته بودم که اگر کسی حرفی می‌زند که باب میلت نیست صبوری کن، متانت به خرج بده،تو زاییده‌ی سکوت‌های ممتد چرا باید فریاد بکشی!
اما زدم، نه فریاد که هوار کشیدم از این سر خانه‌ی نقلیمان تا آن سرش، برای اینکه به گوش ( آن مرد) برسد، برای اینکه بگویم از او و هر آنچه می‌گوید بیزارم، تا به همه بفهمانم که دست‌هایشان را از خرخره‌ام بردارند و بگذارند نفس بکشم...
حالا اما پشیمانم...!
تاریخ: دو شب بعد از طوفان
پ.ن۱: بماند برای درس عبرت روزهای آینده ام.
پ.ن۲: به قول «او» به این بهار طغیان نمی‌آید...
به نام او...
تو فیلم ممنوعه نیکی کریمی یه پسر داره که دچار یه بیماری شده، بیماریش خیلی برام جالب بود اما اسمش رو نمی‌دونم ! (:
توی این بیماری مغز کوچیک میشه و قلب بزرگ و انسان به مرگ نزدیک میشه!
نمی‌دونم واقعا این بیماری هست یا نه
اما این مدلی مردن به نظرم جالب و دوست داشتنیه
تصور کن بعد از مرگت بگن« مغزش کوچیک شد و قلبش بزرگ و مُُرد »
پ.ن: چقدر دوست دارم امشب بمیرم D:
به نام او…
«حرف زدن جرم نیست»
آدم‌ها را برای حرف‌های زیبایی که به آن‌ها عمل نمی‌کنند بازخواست کردن اوج ناجوانمردی است…
دروغ نگوییم اما حرف‌های زیبا بزنیم، اگر بخواهیم برای تمام حرف‌های زیبایی که بشر به زبان می‌آورد اما به آن‌ها عمل نمی‌کند محاکمه‌اش کنیم، باید منتظر انقراض حرف‌های زیبا باشم!
پ.ن:عشقِ مطلق
پ.ن۲:باید ابرهای وسط جاده را بوسید. (:
به نام او...
_چرا به رنگین کمون نمی‌رسیم؟
+هیچوقت نمی‌رسیم!
_از زیرشم رد نمی‌شیم؟
+نه!
_از روش چی؟
+نه!
_چرا؟
+نمی‌دونم...
