به نام او...
بهار وجودی انسان همین روزهاست، می‌توانم ببینم روی تک تک انگشتانم، وسط پیشانی و روی دماغم، آویزه‌ی گوش‌هایم، انتهای تار موهایم و در بند بند روحم شکوفه روئیده...
مژده که فصل بهار آمد.
شکوفه‌ها می‌رویند و همه با هم می‌خندیم، خودمان را وسط لبخندهای خدا پرواز می‌دهیم و عاشقانه می‌رویم به اردیبهشت سالار شهیدان و یار دیرینش حضرت سقا، بعد کوله بارمان را جمع می‌کنیم و برای امتحان‌های قشنگ خدا درس‌هایمان را از بر می‌کنیم.
مژده که ماه‌های عاشقی فرارسیدند...
پ.ن: بهار وجودی بشریت مبارک... (:
